کد مطلب:252499 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
نگرشی به حضور امام در مدینه
پیش از این در قسمت بررسی حركات سیاسی - نظامی علویان یادآور شدیم كه هرگاه میزان ظلم و اختناق و فشار افزوده می شد میزان شورشها و نهضتها بالا می رفت و هر وقت فشار ستم كاسته می شد نهضت ها نیز كمتر بوده است.خلفای بنی عباس در طرد امام از صحنه جامعه شیوه ایی واحد را پیگیری می كردند ضرورت اجرای همین روش در مورد امام هادی نیز از دیدگاه متوكل پنهان نبود زیرا به خوبی می دید كه اگر امام در مدینه و دور از خلیفه به سر برد به طور حتم كانون خطرناكی برای رژیم وی خواهد بود به منظور جلوگیری از این مخاطره بود كه او را دور از پایگاههای مردمی به شدت تحت مراقبت و نظر قرار می دهد. این است كه كوچكترین سعایت و اتهام نسبت به حضور امام در مدینه زمینه جرقه ی انتقال امام را در ذهن متوكل آماده خواهد ساخت و كافی بود كه او را از موطن اصلی اش جدا و به سامراء مركز قدرت رژیم بكشاند.
[ صفحه 239]
[ صفحه 239]